6 Temmuz 2012 Cuma

Bir taşınma hikayesi

Geçen Ağustos ayından beri kiracının kiracısı olarak elimde tek bir belge olmadan kaldığım ve uyduruk ev sahibimle bir sürü sorun yaşadığım evimden sonunda ayrıldım. Ancak yeni evi kiralamadan önce ev sahibi ile gezerken söylediklerini tam anlamadığım için (bknz. Fransızca zor, Fransızlar için bile) o an evde gördüğüm eşyaların henüz evi terketmemiş olan eski kiracıya ait olduğunu anlamamış ve kontratı imzalamaya geldiğimde şöyle bir manzara ortaya çıkmıştı.



Bu daha salon, yatak odasında da Geri ile durumumuz pek farklı değildi.


Ancak hem bu evi çok beğendiğimden ve hem de eski evimden gerçekten ayrılmak istediğimden eşya almaya ve bu evi tutmaya karar verdim. Üstelik yeni ev sahibim çok kibar ve insan ilişkilerinde özenli bir adamdı, Geri'ye de söylediğim gibi bu sefer hem ev hem de ev sahibi seçmeye ve bu evi tutmaya karar verdim. Eşya alma konusunda ise en büyük sıkıntı kontratımın süresinin bitmesine 6 ay kalmış olması ve bu ay hem kira hem depozito ödediğimden sıfır eşya alacak bütçemin olmamasıydı. İlk fotoğraftaki çaresizlik anları bu zamana denk geliyor. İlk iki günü uyku tulumunda uyuyarak ve kahve içecek bardak bile olmadan geçirdik. Salonumuzun durumu ise şöyleydi, önceki eve aldığımız iki sandalye, Paris Photo'dan alınmış ve daha duvara bile asılamamış bir kaç afiş, eşya koyacak yerimiz olmadığından açılamamış çantalar...


Ertesi gün Geri kızımızın hünerlerini göstermeye başladığı zamana denk geliyor. Yakındaki Carrefour'dan bir halı ve ufak tefek mutfak eşyaları aldı ve salonu aşağıdaki hale soktu. Ben de bu arada Numericable adlı şirketten İnternet bağlantısını hallettim.


Sonraki gün şansımız pek yaver gitmeye başladı ve ilk olarak Leboncoin.fr adlı Sahibinden.com'un Fransa muadili sayfadan neredeyse kullanılmamış bir çekyat bulduk. Hem de sıfırları 200 Euro'dan başlarken 60 Euro gibi bir fiyata. Montajı biraz zaman aldı ama sonuçta en önemli gereksinimi hallettik.


Ertesi gün yine aynı sayfada dev gibi bir IKEA kitaplık ilanı gördüm, sıfır fiyatı 200 Euro civarında olan bu fıstığın satış fiyatı 40 Euro idi. Yarım yamalak Fransızcam ile hemen aradım ve aynı akşama bir buluşma ayarladım. Eve gittiğimizde mimarlıktan sanat koleksiyonerliğine geçiş yapmış ve görünüşe göre paraya ihtiyacı olmayan bir Fransız amca ile karşılaştık. Kaliteli olmasından dolayı biraz ağırdı ancak 40 Euro'ya kaçırılmayacak bir fırsattı, hemen aldık. Dönüş yolunda ise birilerinin kaldırıma attığı mavi bir masa da yanımıza kar kaldı. Bugün itibariyle, taşınmamızın 5. günündeki son durum ise aşağıdaki gibi.


5 gün içinde geldiğimiz nokta gerçekten iyi. Yarın da İtalya'ya gidip fesleğen, kekik gibi bitkileri, ucuz ve şahane İtalyan vermutlarını (bknz. Cinzano) ve ufak tefek mutfak ihtiyaçlarını tamamlayacağız. Yukarıdaki fotoğrafta görülen ve neredeyse her gün kurabiye pişiren kurabiye canavarı olmasaydı bu işler haftalar sürebilirdi. Tüm bu eşyaları asansörsüz bir binada 5. kata çıkarmış olmaktan dolayı yorgunum ve bu hafta ofiste hiçbir şeye konsantre olamadım ama adres değişiklikleri, abonelikler ve aldığımız/bulduğumuz eşyalarla evi bu hale sokmuş olmamız, yine aynı hafta içinde oturma iznimin uzatma başvurusunu bitirmiş olmam; üstelik de bunu 2 gr. Fransızca ile yapmış olmamız güzel. Biraz daha uğraşırsam buranın valisi bile olabilirim sanırım.

"Taşındı onlar burdan"

Bir kaç gün önce yeni taşındığım evimde önceki kiracı olan hanım kızımızı ziyarete sarhoş ve elinde peluş bi ayıyla gelmiş olan adama kurduğum cümle. Herif pek bişiy demedi ben öyle diyince, boş boş komşuların kapılarına falan bakıp "İyi geceler" diyip gitti. Çok hüzünlü bi sahneydi lan. Rakı peynir olsa içeri buyur ederdim, kavun keserdim.

3 Temmuz 2012 Salı

My English est perdu

İtalya'da karşılaştığım bir "şirin ihtiyar" İngilizcemde Fransız aksanı olduğunu söyledi. Yani Fransızca öğrenemediğim gibi İngilizcem de yitiyor. Zaten Geri kızımız ile konuşurken bazı kelimeleri hatırlayamayıp Fransızcasını İngilizce telaffuz etmeye çalıştığımı ve çoğu zaman batırdığımı farketmiştim -ki akıllı uslu kişi bunun tersini yapar ve işe yaradığını görür- bu da tuzu biberi oldu. Sinemaya gideyim İngilizcemi geliştireyim lissıning yapayım desem Batman'inden Scrat'ine herkes Fransızca konuşuyor. Saçma sapan işler.